sinaasappel

Een man met autopech komt ’s nachts bij een klooster en vraagt om onderdak. Broeder portier brengt hem naar een cel en vraagt of hij nog iets voor de man kan betekenen. ‘Nou, zou u mij misschien kunnen helpen aan een leeg colaflesje, een sinaasappel en een pepermolen?’ Dat denk ik wel’,’ zegt broeder portier. Hij haalt de spullen en wenst de man een goede nacht. Maar als hij die nacht zijn rondes loopt hoort hij steeds uit de cel van de man een vreemd geluid komen: ‘Krrr, ggggg, piep, krrr ggggg, piep’. De volgende morgen bedankt de man, levert het lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen weer in en vertrekt. Als broeder portier bij het ontbijt dit verhaal aan de broeders vertelt, willen ze graag weten wat die man met het lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen heeft gedaan, maar broeder portier heeft geen flauw idee. ‘Dat had je toch best kunnen vragen?’, zeggen de broeders. Maar ja, de man is weg en niemand zal dus weten wat die man deed met dat lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen. Totdat een jaar later de man ’s avonds weer aan de poort staat. ‘Gelukkig heb ik nu geen autopech, maar ik heb hier vorig jaar zo heerlijk geslapen. Zou ik hier weer een nachtje mogen blijven?’ ‘Natuurlijk!’, zegt broeder portier. Hij brengt de man weer naar een cel en vraagt of hij nog iets kan betekenen. ‘Nou, heeft u misschien een leeg colaflesje, een sinaasappel en een pepermolen voor mij?’, vraagt de man. ‘Jazeker’, zegt broeder portier en hij loopt naar de keuken. Daar zitten de broeders nog aan de avondmaaltijd. ‘Mannen, weten jullie nog dat hier vorig jaar een man kwam overnachten die vroeg om een leeg colaflesje, een sinaasappel en een pepermolen? En dat ik toen de hele nacht ‘Krrr, ggggg, piep, krrr ggggg, piep’ hoorde? Die man is er nu weer en hij vraagt opnieuw om dat lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen.’ Hij pakt de spullen, brengt ze naar de man en wenst hem goedenacht. En ja hoor, een half uurtje later hoort hij: ‘Krrr, ggggg, piep, krrr ggggg, piep’. De ander broeders, nieuwsgierig als ze zijn, sluipen ook regelmatig naderbij en horen het zelfde: ‘Krrr, ggggg, piep, krrr ggggg, piep’. ‘Denk erom dat je de man morgenochtend vraagt wat hij ’s nachts doet met het lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen!’ Broeder portier belooft het plechtig. De volgende morgen, als de man wil vertrekken en het lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen weer inlevert, vraagt broeder portier: ‘Mag ik u een vraag stellen? Toen u hier vorig jaar overnachtte, vroeg u mij om een leeg colaflesje, een sinaasappel en een pepermolen. En telkens op mijn ronde hoorde ik uit u kamer een geluid komen: ‘Krrr, ggggg, piep, krrr ggggg, piep’. En ook deze keer vroeg u om een leeg colaflesje, een sinaasappel en een pepermolen en hoorde ik steeds op mijn rondes ‘Krrr, ggggg, piep, krrr ggggg, piep’. Wilt u mij alstublieft vertellen wat u ’s nachts doet met dat lege colaflesje, de sinaasappel en de pepermolen?’ ‘Nou,’ zegt de man, ‘dat is wel een heel persoonlijke vraag. Maar goed, als dank voor uw uitstekende gastvrijheid wil ik het wel vertellen, onder één voorwaarde: u mag het aan niemand verder vertellen!’ En dat heeft broeder portier ook nooit gedaan!

– Inzender: Duco Nevenhof